"Mijn Reis Zonder Zijwieltjes: Hoe de Afgelopen Maanden Vol Uitdagingen Mij Duwden om Los te Laten en Te Vliegen”
De afgelopen maanden waren intens… eigenlijk is dat nog een understatement. Ik ben mezelf meerdere keren tegengekomen en heb mijn grootste angsten onder ogen mogen zien. Het was heftig.
Hieronder vertel ik meer over de afgelopen maanden, die vooral in het teken stonden van het loslaten van mijn zekerheden. Dit alles om nog meer te kunnen vliegen, om me vrijer te voelen. Omdat ik geloof dat we daarvoor hier zijn.
Dit wordt een blog waarin ik heel eerlijk ben over financiën, en dat voelt voor mij erg kwetsbaar. Maar het voelt ook juist om dit te delen. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn; soms is het bikkelhard. Maar dit houdt me nooit tegen om te springen. Telkens opnieuw spring ik, en dat deed ik blijkbaar al sinds mijn kindertijd. Ik hoor mijn moeder nog zeggen: "Lieze, zou je niet eerst leren fietsen met wieltjes?" Maar ik dacht: "Neenee, ik heb dat niet nodig, het lukt me zo ook wel." En daar ging ik, zonder wieltjes, met vallen en opstaan.
Dit verhaal brengt me terug naar december 2023. Toen ik in Bali was, voelde ik heel sterk dat ik mijn carrière als danslerares moest loslaten. Dat was een moeilijke beslissing, wetende dat dit al meer dan 20 jaar deel uitmaakt van wie ik ben. Om heel eerlijk te zijn, waren mijn danslessen eigenlijk mijn enige echte financiële zekerheid. Maar toch liet ik ze los, omdat ik voelde dat het tijd was. Ik geloofde dat er wel iets nieuws op mijn pad zou komen. Wat mij hielp bij deze beslissing was het idee dat ik mijn wekelijkse yogalessen en de yogastudio had waar ik me volledig op kon focussen. Je kon toen eigenlijk al aanvoelen dat deze redenering meer uit mijn hoofd kwam en niet vanuit mijn hart.
Ongeveer twee maanden later ging ik naar mijn astrologe voor mijn verjaardagsreading, om het komende jaar te bespreken. Ze zei toen: "Amaai Lieze, je gaat echt heel veel loslaten dit jaar." Op dat moment zei ik met veel trots: "Ja, ik weet het. Ik heb net besloten om te stoppen met dansles geven." Ze zei: "Dat is een goede beslissing, maar er komt nog meer aan, en ook veel angst. Je zult in de komende maanden, vooral in de zomer, al je zekerheden opgeven." Ik dacht bij mezelf: "Ja, ja… ik geloof het niet. Wat zou ik nu nog moeten loslaten?"
Fast forward naar eind mei. Ik had net twee prachtige retreats gedaan in Marrakech. Het was ongelooflijk om opnieuw 20 vrouwen te begeleiden in dit programma, en ergens voelde ik het toen al lichtjes duwen… maar ik wilde er nog niet naar luisteren.
Sinds eind mei is het in mijn uiterlijke leven erg rustig geworden. Geen danslessen meer, praktisch geen yogalessen meer… Zalig, dacht ik. Dan kan ik eindelijk creëren, volledig op en top creatief zijn. Wat bleek, was dat het universum andere plannen voor mij had. Vanaf dat moment voelde ik alleen maar angst, een immense financiële angst. Ik wist: "Lieze, vanaf september is het echt volledig aan jou en Unlocked Yoga. Jouw financieel vangnet valt dan echt weg. Je hebt nog een paar maanden om alles op orde te krijgen, go for it." Deze gedachten hielpen mij totaal niet in mijn creatieproces. Integendeel, ze blokkeerden mij enorm. Ik besloot toen om mijn reis naar Bali in juli te verplaatsen omdat ik voelde dat het te intens zou zijn. Je zou kunnen zeggen, "Heb je jouw beslissing niet op angst gebaseerd?" En misschien is dat deels zo, maar het kwam vooral vanuit zelfliefde. Ik wist dat die reis mij op dat moment nog meer zou blokkeren en niet goed zou zijn voor mijn mentale gezondheid. Het zou op dat moment 20 stappen te ver zijn geweest, gezien de angst die ik toen voelde.
In het begin probeerde ik mij te verzetten tegen de angst, maar na een tijdje wist ik… Dit heeft geen zin, laat ze maar toe. Laat ze er volledig zijn. Kijk ze recht in de ogen, adem door. Dat is eigenlijk het enige wat je dan kunt doen. Forceren om iets te creëren was geen optie. Ik voelde aan heel mijn lijf dat het niet stroomde, dat het niet werkte. Dus ik liet het toe… maanden van geen flow, geen inspiratie, niks, alleen maar angst. Leuk is anders, lacht…
Ik herinner me nog steeds een nacht, ongeveer midden juli, waarin ik badend in het zweet wakker werd en niet kon slapen omdat de angst de overhand nam… de financiële angst. En toen luisterde ik opnieuw naar de opname van mijn astrologe en het was alsof het kwartje viel. Alles werd duidelijk… Wat ik toen voelde, was zo helder. In mijn lijf voelde ik het stromen, mijn hoofd zei: "Ai nee, Lieze, dat meen je niet… toch niet weer?"
De stem die ik toen hoorde, sprak met zoveel vertrouwen: "Lieze, je weet wat je te doen hebt in dit leven, je weet perfect wat jouw zielsmissie is… maar om deze volledig te kunnen vervullen, moet je eerst nog wat zaken loslaten."
En toen werd het duidelijk waarom het de afgelopen maanden allemaal niet stroomde… Er was te veel ruis. Ik moest eerst nog wat zekerheden loslaten. Bon, zo gezegd, zo gedaan, toch? Lacht… Was het maar zo eenvoudig!
Ik wist dat ik, om mijn zielsmissie echt te kunnen vervullen, UNLOCKED YOGA moest loslaten… En dan bedoel ik vooral het deel YOGA. YOGA is voor mij nog steeds goud, maar ik voel heel sterk dat dit niet meer mijn hoofdfocus mag zijn. Yoga zal onderdeel blijven uitmaken van mijn programma’s, maar het zal niet meer de hoofdfocus zijn. Ik begon met yogalessen toen ik nog volop dansles gaf. Dit paste toen perfect in mijn gestructureerde leventje. Elke week op hetzelfde uur hetzelfde lesje. Wat ik nu ga zeggen, is heel persoonlijk, maar dit is werkelijk niks voor mij… Die structuur, dat werkt niet voor mij. Dus ik wist dat ik ook mijn wekelijkse yogalessen zou opgeven. Hoe dit precies zou gebeuren, was totaal nog niet duidelijk, maar dat het zou gebeuren, wist ik 100% zeker.
Een bijkomende uitdaging hierin was… Ik heb ook een team dat pilates, kinderyoga en andere vormen van yoga in de studio geeft onder mijn beheer, onder mijn verantwoordelijkheid…
Ook dit wilde ik in een andere vorm. Niet meer uurtje-factuurtje, maar vrouwen die samenwerken vanuit hun kracht, die hun zielsmissie leven en elkaar hierin ondersteunen. Dus volgden er een paar pittige gesprekken met deze dames, waarin ik vertelde dat ik voel dat de vorm van samenwerking niet meer klopt voor mij. Het voelde niet juist dat ik actief promo maakte voor hun lessen. Dit was te energieslopend voor mij en het bracht me verder af van mijn uiteindelijke missie. Ik wil uiteraard nog heel graag samenwerken met deze dames, maar ik wil de verantwoordelijkheid en het werk verdelen, zodat het meer klopt voor mij en ik geloof ook voor hen. Dit waren pittige gesprekken omdat ik wist dat er misschien een paar zouden afhaken, wat ook gebeurde, maar ik wist ook dat wat zou gebeuren, zou kloppen. En het klopt! Er komen zelfs een paar nieuwe mensen bij. Dit laatste verliep zo soepel, wat voor mij een extra bevestiging was dat het klopte.
Hoe dit alles praktisch zal verlopen, zijn we nog aan het uitzoeken, maar waar ik zo blij mee ben, is dat er yoga zal blijven gegeven worden in de studio, voor jong en oud, maar niet meer onder mijn beheer. Ik draag de eindverantwoordelijkheid niet meer en dat voelt enorm bevrijdend… enorm bevrijdend.
Geloof me als ik zeg dat mijn hoofd dit het allerliefste zou vasthouden… Dit vasthouden… omdat het zekerheid geeft, heel wat zekerheid…
Was dit een gemakkelijke beslissing? Helemaal niet. Ik wist en weet dat ik heel wat klanten zou teleurstellen… Klanten die heel graag yoga volgen bij mij. En dit is heel moeilijk voor mij… omdat het mij met de paplepel is ingegoten om te pleasen, te luisteren naar wat een ander wil en mij daaraan aan te passen. Hier doorbreek ik dit patroon, en dit voelt heel intens… maar zo juist.
En wat er toen gebeurde, was een zee aan creativiteit die me overspoelde, omdat ik opnieuw had losgelaten.
Je zou kunnen denken: "Maar allez Lieze, nu is jouw financiële angst toch alleen maar groter, want nu laat je eigenlijk alles los." Raar maar waar, is dit niet zo… op dit moment toch niet. Misschien komt het nog, ik weet het niet. Ik voel heel sterk de ondersteuning van het universum hierin. Ik voel dat dit pad volledig klopt.
Ik weet wat me te doen staat… Ik weet waar mijn focus mag liggen… Ik weet het zo goed… Ik voel het diep vanbinnen branden, dat vuurtje, dat innerlijk vuur… Is dit allemaal al heel concreet? Dat is het niet, maar dat komt wel… zonder haast… in overgave… achterover leunen en het tot mij laten komen…
Wat ik nu al kan zeggen, is dat mijn aanbod diep zal gaan. Dit zal speciaal voor vrouwen zijn die dat laagje dieper willen gaan… voor de vrouw die weet dat zij het waard is om haar dromen waar te maken en alle beperkende overtuigingen los te laten… Voor de vrouwen die klaar zijn om intens los te laten… om zo terug te keren naar de kern… En zo werd een nieuwe UNLOCKED geboren… UNLOCK YOUR SOUL!
Dit was het voor nu.
Oh, wacht, hieronder nog een paar inzichten die ik opnieuw aan den lijve heb mogen ondervinden:
De periodes van duisternis, van pure chaos in ons leven, zijn er om ons wakker te schudden, om ons dichter bij onszelf te brengen. Om ons af te vragen: klopt dit nog? Of is het tijd om los te laten?
Duidelijkheid komt pas ná het loslaten, niet ervoor… jammer genoeg, maar zo werkt het. Echt loslaten is durven springen in het diepe, zonder zijwieltjes, gewoon gaan… en dan komt het.
Je kunt NIET VOELEN in de hectiek van het leven, dat is onmogelijk. Hiervoor moet je een stap opzij durven zetten, tot rust komen, jezelf tegenkomen. En dan wordt alles duidelijk.
Het enige wat mij echt helpt, wat mij echt ondersteunt in dit proces van loslaten is LICHAAMSWERK, intens lichaamswerk.. Because your body knows... Your body knows it all.
Het universum ondersteunt je op alle mogelijke manieren als je jouw eigen pad bewandelt, dicht bij jezelf blijft en naar jouw innerlijke stem luistert.
We zijn hier allemaal op deze aarde om te stralen, om onze stoutste dromen waar te maken, om te vliegen, te vallen, en weer op te staan. This is why we are here.
Veel liefs,
Lieze
Als je een klant bent en dit leest, dan ontvang je de komende weken een mailtje met uitleg over hoe dit alles zal verlopen. Misschien schrikt dit even, maar geen zorgen… We’ve got your back. Adem in en uit… Het komt goed.
Comments